بهشت و آن همه نعمت ، چو باغِ حضرت هادی(ع)///و شاهین نجف همچون ، الاغِ حضرت هادی(ع)
زمان پر گشت از ناله زمین خالی شد از شادی///فلک! خون گریه کن امشب ز داغِ حضرت هادی(ع)
خودم !
- - - - - - - - - -
به کوری دو چشم آن حقیری/ که از فرط حقارت بد دهان است
به هر دیوار این دنیا نوشتیم /نقی زیباترین نام جهان است
نقی! نامی که فخر آسمان است/ تلفظ کردنش حظ دهان است
ز القاب امامِ هادیِ ماست/ امامی که عزیز شیعیان است
شاعر گمنام !
- - - - - - - - - -
حیوان اگر به پوزه نبندد لگام ها وا می شود دهان به "نباید کلام ها"
وقتی شراب پاک و مطهر نمی خورند باید شرنگ ریخت به اینگونه جام ها
این عده اند و سجده به اهریمنان دون مائیم و سر به ساحت قدسی مقام ها
یا ایهاالامیر و یا ایها العزیز! ای مقصد تمامی این السلام ها!
ای صبحگاه، سجده کنانت پیمبران! ای شامگاه، بر سر خوانت امام ها!
ای خورده منکر تو مکرر تمام عمر از دست های هرچه حرامی، حرام ها
آنان که نام پاک تو را، خوار برده اند قی کرده اند قوت حرامی که خورده اند
و . . .
پیمان طالبی
ما ســامرا نرفتـه گـدای تو می شــویم///ای مهــربان امـام، فدای تو می شـــویم
هـــادیِّ خلـق، کوری چشـــمان گمرهان///پروانگـان شــمع عزای تو می شــویم
گمنام !
نه همی جای تو در سامره تنها باشد///که به دلهای محبان تو جای تو بود
دیده گریان نشود روز جزا در محشر///هر که گریان به جهان بهر عزای تو بود
گمنام !
